Voorjaarstekenen

Het is weer de tijd van het jaar dat je nietsvermoedend om je heen kijkt en ineens de bloemenpracht ziet van sneeuwklokjes in de verder nog kale tuinen. Ik word er altijd blij van. Natuurlijk zijn er al veel eerder de groene sprietjes, maar op de één of andere manier zie ik die nooit staan. Pas als die tere witte sneeuwklokjes tevoorschijn komen, valt het me op.

Helaas heb ik geen groene vingers. Misschien moet ik dat niet zo luid verkondigen. In een kwekersdorp als Boskoop zou je eigenlijk alleen binnen mogen komen als je die groene vingers wel hebt. Maar ik heb ze niet. Planten van de buren kan ik prima verzorgen, maar mijn eigen planten staan geregeld droog.

Als ik in oktober in het tuincentrum loop, kan ik me meestal niet inhouden. De mooie plaatjes van de bloemen boven de bakken met bollen roepen om het hardst: ‘Koop mij!’ En dus stink ik er elk jaar weer in. Met een aantal zakken mooie bollen loop ik de winkel uit en neem mij voor ze direct te planten. Maar als ik thuis kom, is er van alles wat mijn aandacht nodig heeft. En dus leg ik de zakjes bij de tuinspullen en dan vergeet ik ze. De bollen blijven liggen en verschrompelen in hun zakje.

Begin januari komt meestal het besef: de bollen! Ik loop naar de schuur en bekijk de schade. Sommige bollen zijn geheel verdroogd en kunnen zo de groene bak in. Wat nog ergens op lijkt, leg ik bij elkaar. En hoewel op de zakjes staat dat ze het best in november geplant kunnen worden, ga ik gewapend met schep, bollenplanter en bollen de tuin in. Ik zoek open plekken in de tuin en plant de bollen. Ik praat tegen ze, geef ze liefde en hoop dat ze mij vergeven dat ik ze veel te lang heb laten liggen en vooral hoop ik dat ze gewoon een maand later nog gaan bloeien.

Inmiddels komen overal bij buren en in plantsoenen de prachtigste tere voorjaarsbloemen tevoorschijn. Bij ons in de tuin zie je hier en daar ook wat groene sprieten verschijnen. Als dan eindelijk toch een paar bloemen verschijnen dan maakt me dat enorm blij. Geen volle bloementuin, maar een enkele mooie krokus.

Misschien moet ik die bollen maar niet meer planten en alleen genieten van wat ik om me heen zie staan. Want al die mooie bloemen zijn een heerlijke voorbode: laat de lente maar gauw komen!

Deze column is op 20 februari 2015 verschenen op www.inBoskoop.nl

4 gedachten over “Voorjaarstekenen

  1. GewoonHiltje

    Misschien toch beter om de bollen, die je gekocht hebt, ergens neer te leggen in het zicht en niet meer in de schuur, zodat je ook in je eigen tuin van al dat prachtigs kan genieten. 🙂

  2. Annemarie

    Tuinieren is niet voor iedereen! Hetzelfde met schilderen of schrijven. Je kan veel van het eindproduct genieten; een mooi schilderij, een goed boek, of een mooie tuin….:)

Laat een antwoord achter aan GewoonHiltje Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.