Oud en Nieuw

Met de Top 2000 aan en een versgebakken oliebol van bakker Fijn op een schoteltje naast me, mijmer ik even terug naar vroeger.
Oudejaarsdag bij ons thuis. Als ik, nèt wakker, de huiskamer inliep, stonden daar drie houten kinderstoeltjes voor de gashaard. Op de stoeltjes stonden de grootste pannen die mijn moeder had – en geloof me die waren echt enorm – elk met een theedoek erover.
Mijn moeder was voor dag en dauw opgestaan om een flinke hoeveelheid oliebollenbeslag te maken. Wij loerden altijd even onder de theedoek, waarop mijn moeder altijd waarschuwde: ‘Niet te hoog, die theedoek, anders slaat het beslag neer!’ Wat dat precies inhield, wist ik niet. Het klonk in elk geval zeer onheilspellend.
Als het beslag genoeg gerezen was, ging mijn moeder bakken. Olie werd in twee flinke pannen gedaan en op het vuur gezet. Een stukje brood werd in de olie gedaan om te controleren of het al heet genoeg was. Ik vond het als kind altijd iets magisch. Die pannen, de olie, het broodstukje en dan die overheerlijke oliebollen die op schalen de woonkamer in gedragen werden.
Na de oliebollen bakte mijn moeder appelflappen. En in latere jaren ook bananen- en ananasflappen. Onze tafel stond werkelijk vol met lekkernijen.
Als mijn moeder uitgebakken was, ging ze douchen, ze wilde niet naar de olie stinken. Mijn vader ging de keuken in om alles schoon te poetsen. En ik werd weggestuurd om op de fiets een schaaltje oliebollen en appelflappen naar tante Nel te brengen. Een tante van mijn moeder die in Loosduinen woonde. Dat was geen favoriet ritje voor mij. Ik vond het altijd toch wat eng om dat eind te fietsen tussen het geweld van afgestoken rotjes door. Maar tante Nel was altijd blij met het schaaltje lekkernijen.
Als ik weer thuiskwam was het huis weer piekfijn in orde en zat mijn moeder schoon gepoedeld me op te wachten met thee. Reiner, mijn broer, kwam thuis en pakte een groot bord en stapelde daar gerust 15 oliebollen op die hij allemaal achter elkaar wegwerkte. Dat kon, want er was genoeg.
’s Avonds aten we hapjes, een pasteitje van Schavemaker en natuurlijk oliebollen. En we keken naar de oudejaarsconference van Wim Kan.
Op 1 januari kwam er vaak familie. Ook zij smulden van mijn moeders oliebollen en appelflappen.

Straks ga ik naar haar toe. Ze wordt komende week 94 jaar. Ik ga haar nog even een warme oliebol brengen en samen met haar terugdenken aan die volle pannen met rijzend beslag.

6 gedachten over “Oud en Nieuw

  1. Mam

    Dat diet me denken aan de tied dat Ik dat stond te doen ,maar nu niet meer te oud voor geworden .Maar een hele fijne herinnering kind een heel gelukkig nieuwjaar en Gods zegen mam xxxxxxxxxx x

  2. Ietsje

    Mooi verhaal. Mijn vader bakte in de garage ivm de stank.
    Henk bakt op 30 dec. hij zet de emmers met beslag in de verwarmingskast. Na afloop ruim ik de keuken op. Genieten wij tot in jet nieuwe jaar van oliebollen met rozijnen en appel.
    Fijne jaarwisseling.

    1. Selma Hoste Bericht auteur

      Onze keuken was aan het eind van de gang, met een deur naar het balkon. Die deur stond, in mijn herinnering, op een kier. Ook tegen de stank. En de deur naar de gang was dicht ivm de kou in de keuken.
      Jullie ook fijne jaarwisseling.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.