Jonge Uilen

DSC_0485 - kopie (2)

Achter ons huis, in de bomen van het plantsoen, zitten jonge uilen. Een paar weken geleden werden de eerste uiltjes gespot door een buurvrouw. Een foto op Facebook volgde. De betreffende buurvrouw ging met vakantie en langzaam sijpelde het nieuws door in onze buurt. We hadden ’s avonds al doordringende kreten gehoord en begrepen nu dat die afkomstig waren van uilenkinders.

Op zoek naar de dieren gingen we kijken bij het bosje. De uiltjes bleken goed verstopt tussen de bladeren. Groot was onze blijdschap om hoog in de boom een uiltje te spotten. Een zacht pluizenbolletje die ons met grote ogen in de gaten hield.
Inmiddels ging het gesprek op straat over niets anders meer: “Heb je ze gezien? Twee uilen in de bosjes.”
“Nee hoor, geen twee, het zijn er drie!”

Buurmannen bewapend met camera met telelens gingen de bosjes in. Foto’s op Facebook volgden.
Buren zonder Facebook gingen bij andere buren kijken naar de foto’s.
En tegelijkertijd werd er gespeculeerd over de soort. Waar de ene buurman door het geroep zeker wist dat het steenuilen moesten zijn, zei de andere buurman dat hij aan de pluisjes op de kop had gezien dat het ransuilen waren.

Inmiddels groeit onze buurt uit tot een toeristische attractie. Op straat aan de overkant staan geregeld groepjes mensen. Ze kijken naar de bosjes, verrekijkers voor hun ogen. Fietsers stoppen om te zien waar die mensen naar kijken. En zo staat er dan opeens een menigte te turen naar de bosjes.

Op een zondagmiddag ging ik samen met jongste zoon ook naar de uiltjes kijken. Eerst aan de overkant bij het groepje toeschouwers, later in het plantsoen om ze van wat dichterbij te zien. Na flink zoeken zagen we ze in een dennenboom zitten. Het waren geen drie jonge uiltjes, zoals we tot dan toe hadden aangenomen, maar vijf! En ook de uilenouders zaten in de buurt.

Nu ze wat groter worden, gaan de jongen steeds wat verder weg van het nest en zitten ze ook in de bomen direct achter ons huis. ’s Avonds, vanaf de schemering, is de leukste tijd om naar de uilen te kijken. We kunnen moeder uil zien vliegen met een muis in haar bek, die ze aflevert aan een jong. Direct daarna vliegt ze verder, op zoek naar de volgende muis.
Uilen in onze achtertuin, zomaar midden in de wijk. Ik vind het heel bijzonder.

Deze column is op 27 juni 2014 verschenen op www.inBoskoop.nl

4 gedachten over “Jonge Uilen

  1. Ria de Groot

    Leuk verhaal maar tijdens hun ‘vlieglessen’ van mams, die nagenoeg altijd gedurende de avond- en nachtelijke uren plaatsvinden blijven ze constant om mama roepen!!! #wewonennueenmaalineennatuurlijkeomgeving

  2. Annemarie

    Geweldig! Wel heel speciaal. Geeft je een goed gevoel huh? De natuur is dan lekker dichtbij. Tenminste zo voelde ik me toen ik een Kaka zag in de boom buiten mijn keuken raam in Henderson Valley.

Laat een antwoord achter aan GewoonHiltje Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.