Herfst in het Gouwebos

De zwaan spreidt zijn vleugels, stijgt klapwiekend op, loopt nog een paar passen mee over het water en is dan los. Zo’n twintig meter verder landt hij gracieus in de sloot. Dan volgt een tweede zwaan. Ook deze klapwiekt, stijgt iets op en loopt mee over het water. Maar echt los, komt hij niet. Het hele stuk rent hij op het water en landt dan naast de eerste zwaan.

Ik wandel met onze hond door het Gouwebos als ik het zie gebeuren. Een derde zwaan stijgt op en komt na een paar passen los. Hij vliegt naar de andere twee, die nu verderop in de sloot liggen. Als ook de vierde zwaan zijn best doet om te vliegen, heb ik het door. Vliegoefeningen. Deze zwaan moet nog duidelijk meer oefenen. Hij duikelt halverwege de vlucht een beetje scheef het water in en blijft daar wachten. Nu komt nummer vijf. De vleugels worden uitgespreid, het lijf komt omhoog en de voeten lopen mee. Maar ook nu komt de zwaan niet los en loopt de twintig meter naar zijn broers en zussen. Ik moet erom lachen. Het is een prachtig gezicht: deze zwanenfamilie met de bijna volgroeide jongen. Waren ze vorig jaar nog bruin, nu zijn het mooie witte zwanen geworden.

Het is nog heerlijk weer voor de tijd van het jaar. De bomen staan te pronken met hun groene, gele en bruine bladeren. Onze hond springt op als er een blad vlak bij zijn oor naar beneden dwarrelt. Met de wind door mijn haren loop ik verder. Mijn voeten schoppen door de knisperende, vers gevallen bladeren. Niets zo rustgevend voor je hoofd als door een herfstbos te wandelen.

Het Gouwebos is eigenlijk geen bos, maar ook geen strak aangelegd park. Het is wel een mooi stuk natuur tussen Boskoop en Waddinxveen in. Je kunt er veel verschillende vogels zien, konijntjes huppelen er rond en fazanten vliegen luid protesterend op als je langs loopt. Er staan op verschillende plekken bankjes waarop je kunt uitrusten en genieten van de omgeving.

Twee dagen later loop ik weer mijn rondje door het bos. De zwanen zijn niet meer te vinden. Ze hebben blijkbaar genoeg geoefend en zijn verder weg gevlogen. Als ik bijna thuis ben, zie ik achter een boom drie mooie vliegenzwammen.
Het valt niet meer te ontkennen: het is herfst in het Gouwebos.

IMAG0398

Deze column is op 30 oktober 2014 verschenen op www.inBoskoop.nl

Eén gedachte op “Herfst in het Gouwebos

  1. Annemarie

    Oh, ik had dit verhaal gemist. Heerlijk om in een herfst bos te wandelen. Volgens mij hebben wij een autochtoon bos en verliezen ze geen bladeren. De andere bomen rond het huis wel.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.