Met het doekje poetst hij de laatste regendruppel weg. Hij kijkt keurend naar de lak, houdt zijn hoofd schuin en boent een denkbeeldig vlekje van het zilvergrijs. Tevreden draait hij zich om en kijkt rond. Er is niemand op de parkeerplaats. Gauw loopt hij
You are currently browsing the archives for april 2015.
Het went nooit
Mijn moeder woont al 6 jaar in een verzorgingshuis. De eerste twee jaar samen met mijn vader en sinds zijn overlijden woont ze alleen. In de zes jaar dat ik er op bezoek kom, heb ik er heel wat mensen leren kennen, zowel personeel als bewoners.
Een tijdje terug is de buurman